Nieuwsgierigheid gaat miljoen keer boven bezorgdheid.

in

Weet je wat het tegenovergestelde is van depressiviteit?

Nieuwsgierigheid.

Nee, niet geluk of tevredenheid.

Gewoon: nieuwsgierigheid naar de dag die je voor je ligt, en bij uitbreiding naar het leven zelf.

Want nieuwsgierigheid toont je de juiste weg, meer nog dan passie of een duidelijke droom. Onderzoekers aan de Stanford universiteit vermoeden dat minder dan 20% van de mensen een duidelijk identificeerbare passie heeft in hun leven. Dus het 'volg je passie' - adagio, daar kunnen we niet veel mee.

Acht op tien van ons doet maar wat, en dat is wellicht…

Read More

#vanlife

in

Een campervan kopen, dat is dus één van de beste beslissingen die wij ooit genomen hebben.

Want niet alleen hebben we daarmee al wekenlang door Schotland, Zweden en Frankrijk gezworven, hebben we er al eindeloos veel weekends in eigen land mee getoerist én op elk familiefeest op de oprit in geslapen - het is ook vaak mijn mobiele werkplek. Ik heb geen kantoor, geen co-workingspace en niet eens in werkkamer in mijn eigen huis, maar wel een campervan die ik kan parkeren waar ik maar wil. En daar geniet ik intens van.

Ik weet het, die van is maar een ding, een spul, materie. En autorijden is niet goed voor de planeet. En ik ben de eerste om te roepen dat…

Read More

Ik ben een worrier (zegt mijn DNA).

in

Begin vorig jaar deed ik een DNA-test.

Nee, niet zo'n test om mijn afkomst te achterhalen, maar eentje die je erfelijke aanleg voor overgevoeligheden aantoont. Ik blijk bijvoorbeeld extra gevoelig voor lactose, maar niet voor gluten, fructose of cafeïne. Interessant, daar kan ik wat mee.

Ik ben volgens mijn DNA-profiel ook gevoelig voor haaruitval, proef geen bittere smaken en mijn snelle spiervezels zijn extra krachtig.

Zie, in een ander leven was ik een kalende Olympische atleet die zweert bij een pompelmoes-ontbijt

Maar veruit het meest interessante was…

Read More

Reis ver, duik diep, kom terug.

in

Er vloog daarnet een klein vogeltje in opperste paniek rond in onze camper, inktblauwe spetters angst achterlatend. Ik moest het met beide handen vangen -het kleine hartje kloppend in mijn handpalm, duwtjes tegen mijn vingers van kleine vleugeltjes- om het buiten los te kunnen laten. Vrij.

Gisteravond stond ik oog in oog met…

Read More

Later als ik anders ben, dan ben ik altijd tevreden met wat er is (of: waarom Positivologie definitief stopt)).

in

Ik schrijf mijzelf een recept voor krapuleus vertrouwen.

  1. Ik zal altijd ander werk vinden als ik dat nodig heb.

  2. Miljoenen mensen leven met veel minder dan ik en toch zijn veel van deze mensen zeker even gelukkig of zelfs gelukkiger.

  3. Hoewel ik niet de hele wereld kan bepalen, en niet helemaal kan kiezen hoe mijn leven loopt, kan ik wel mijn respons op alles wat ik ervaar bepalen. En mijn respons is het deel dat mijn geluk bepaalt.

  4. Ik kan altijd nieuwe dingen leren. Met genoeg toewijding kan ik elke vaardigheid leren die ik wil kunnen of nodig heb.

  5. Mijn kinderen zullen het goed hebben, ook als ik niet de weg van veiligheid en financiële overvloed kies. Gewoon door…

Read More

Tijd.

in

Er is een detectiveroman van Agatha Christie waarin Poirot griep ziet als mogelijk moordmotief. In de dagen na herstel van een griep, zo beweert hij, is een mens emotioneel minder stabiel.

Ik vermoed dat griep vandaag niet meer als argument voor ontoerekeningsvatbaarheid zou gelden, maar na een dikke week met een vintage virale infectie snap ik wel helemaal wat Hercule bedoelt. Hoe meer

Read More

Wat doe je als dezelfde emoties je steeds weer overvallen (ook als je er al mee aan de slag bent gegaan?)

in

Maaike. Kak. Ik kom net terug van die onderhandeling en altijd als ik daar ben geweest voor overleg voel ik mij zo klein en verdrietig. Hoe ik ook mijn best doe om stevig te staan, om uit te spreken wat voor mij van belang is, telkens overvalt mij achteraf zo’n verdrietig en verloren gevoel. Tegenwoordig voel ik wel hard aan als iets niet juist is. Maar is het dus toch nog heftig. Kan ik dat gevoel niet voor zijn?

Heerlijke vraag.

Read More

Wat ga jij doen met je ene wilde en kostbare leven?

in

De wereld is weer wakker. We mogen weer. We ontluiken weer.

Het zit in de geur van versgemaaid gras. Van iets lekkers op de barbecue.

In het gelach van de buren. Het liedje van de merel in de ochtend.

Het zit in de zon op je wintervel. In de lange onbegrensde knuffel met een vriend.

Elk moment van vreugde is op zich klein en vergankelijk, maar als je ze optelt worden ze meer dan de som van de delen.

Als een reusachtige golf levensvreugde, die bestaat uit kleine druppels…

Read More

Wat moet er aan de cursus Floreerkunde veranderen? Zo weinig mogelijk.

in

Als dat geen prachtig antwoord is van de deelnemers uit de try-out versie van Floreerkunde.

Ze genoten van het aanbod, van de afwisseling tussen webinars, online ontmoetingen en modules vol tekst en video. Van de intensiteit. Van de inhoud en hoe die ervoor zorgt dat je werkelijk meer gaat floreren.

Van het toegankelijk cursusmateriaal, de toegankelijke online-tool, en hoe concreet, inzetbaar en vol herkenbare dingen des levens de training is.

En kijk, het werkt: wie deelneemt…

Read More

Welkom in het interval (of hoe ik deze witruimte tussen twee alinea’s graag wil inrichten)

in

Was mijn leven een Griekse tragedie, dan waren de aktes eenvoudig te onderscheiden: telkens een these, een (meestal niet zo welkome) antithese en uiteindelijk een nieuwe synthese.

Een toestand zoals hij is dus (de these), een tegenovergestelde situatie of uitdaging die de huidige toestand uit balans brengt (de antithese) en een nieuwe conclusie die de these en antithese overstijgt: de synthese.

Net als in elke goede romantische komedie of Disneyfilm.

En dat proces dan ad infinitum, een leven lang.

Niet omdat..

Read More

Grip krijgen op je brein, deel 3. Ronja en het presentje.

in

Amai amai.

Over voeten in de aarde gesproken.

Het doel van dit derde stukje in mijn kleine ‘Grip op je brein’-reeks was om het rechtse voelen, alias karakter 3, alias de rechter amygdala in de kijker te zetten.

En dan graag vorige vrijdag al, had Marie-Sophie beslist, mooi volgend op de andere delen.

Helaas. Rechts voelen is juist..

Read More

Grip krijgen op je brein, deel 2. Trezeke, ijsberen en emotionele wendbaarheid.

in

Een goed leven, dat is er één met veel positieve emoties en zo weinig mogelijk lastige.

Toch?

Of oké, je kan niet ontkomen aan een portie woede, angst of verdriet in een mensenleven, maar met die emoties kan je niets anders doen dan ze zo snel mogelijk laten verdwijnen.

Think again.

Gevoelens zijn…

Read More

Grip krijgen op je brein, deel 1. Marie-Sophie alias het linkse denken.

in

Kijk wat ik laatst in een museumshop vond: een echte ‘bibliotheek-kit’ om je eigen boekenuitleen-systeem te verbeteren. Met een echte stempel! En van die mooie kleine steekkaartjes, en zo’n envelopje dat je in de flap kan kleven!

Man man man. Zo bevredigend als seks of chocolade.

Bibliotheekje spelen…

Read More