#vanlife

 
 

Een campervan kopen, dat is dus één van de beste beslissingen die wij ooit genomen hebben.

Want niet alleen hebben we daarmee al wekenlang door Schotland, Zweden en Frankrijk gezworven, hebben we er al eindeloos veel weekends in eigen land mee getoerist én op elk familiefeest op de oprit in geslapen - het is ook vaak mijn mobiele werkplek. Ik heb geen kantoor, geen co-workingspace en niet eens een werkkamer in mijn eigen huis, maar wel een campervan die ik kan parkeren waar ik maar wil. En daar geniet ik intens van.

Ik weet het, die van is maar een ding, een spul, materie. En autorijden is niet goed voor de planeet. En ik ben de eerste om te roepen dat bezit geen langdurig geluk oplevert. Maar dit ding maakt ervaringen mogelijk, avonturen, belevenissen. En die zorgen dan weer wel voor duurzame vervulling, dixit onderzoek.

Dus ik durf er hier toch over te stoefen: ik heb een huisje op wielen, dat kan staan waar ik maar wil. Heerlijk, ik heb mijn nest, overal.

Bovendien excuseren we ons toch allemaal veel te vaak voor de dingen die ons blij maken, of voor de dingen die we doen om zorg voor onszelf te dragen. Ik weet dat niet iedereen dit voorrecht heeft, denken we, dus ik kan beter zwijgen. Of: wat ik doe klinkt zo egoïstisch, daar kan ik maar beter niet mee te koop lopen.

Van nee zeggen op een uitnodiging ook als je agenda leeg is, over prioriteit geven aan rust en ontspanning in plaats van maar blijven doorgaan, tot jezelf toestaan te genieten van de weelde die je hebt ook als anderen die niet hebben. Bij deze, zomaar hier via een blogpostje: de toestemming om te doen wat voor jou het beste is. Zonder je te excuseren.

Ook als de mensen zullen denken dat je toch wat meer betrokken zou moeten zijn, toegewijd, gul of verantwoordelijk. En bescheiden, dat al helemaal.

Je hebt de toestemming om jezelf te geven wat jij nodig hebt. Je hebt de toestemming om te kiezen voor wat jou vreugde brengt. Hell, dat is misschien ook voor de wereld het beste en het enige wat je eigenlijk moet doen.

Het is hoog tijd om te stoppen met je te excuseren, lijkt mij, tegen jezelf of tegen anderen voor geven aan jezelf wat je nodig hebt om op je gemak te zijn, creatief te zijn en van mensen te kunnen houden.

Want tevreden mensen doen mooie dingen. Uitgeruste mensen hebben meer te geven. Blije mensen creëren vreugdevolle plekken en krachtige relaties.

Dus. Vanmorgen maakte ik in mijn busje de mini-cursus ‘Leven vanuit je hele brein’ klaar. Die kan je gratis ende voor niets volgen, tien dagen lang. Het enige wat nodig is, is dat je jezelf elke dag een kwartier de tijd gunt om iets te leren. Vrijblijvend, zonder verplichtingen, mét plezier!

Schrijf je in op maaikeverstraete.be/intuitiefleven voor de wachtlijst van de training ‘Intuïtief Leven’ en je krijgt deze minitraining om meer vanuit je hele brein te floreren. Om wat vaker ongegeneerd alle delen van jezelf te zijn, ook de minder opgepoetste.