Wat moet er aan de cursus Floreerkunde veranderen? Zo weinig mogelijk.

Als dat geen prachtig antwoord is van de deelnemers uit de try-out versie van Floreerkunde.

Ze genoten van het aanbod, van de afwisseling tussen webinars, online ontmoetingen en modules vol tekst en video. Van de intensiteit. Van de inhoud en hoe die ervoor zorgt dat je werkelijk meer gaat floreren.

Van het toegankelijk cursusmateriaal, de toegankelijke online-tool, en hoe concreet, inzetbaar en vol herkenbare dingen des levens de training is.

En kijk, het werkt: wie deelneemt…

Read More

Welkom in het interval (of hoe ik deze witruimte tussen twee alinea’s graag wil inrichten)

Was mijn leven een Griekse tragedie, dan waren de aktes eenvoudig te onderscheiden: telkens een these, een (meestal niet zo welkome) antithese en uiteindelijk een nieuwe synthese.

Een toestand zoals hij is dus (de these), een tegenovergestelde situatie of uitdaging die de huidige toestand uit balans brengt (de antithese) en een nieuwe conclusie die de these en antithese overstijgt: de synthese.

Net als in elke goede romantische komedie of Disneyfilm.

En dat proces dan ad infinitum, een leven lang.

Niet omdat..

Read More

Feniks

Eten en afwassen aan een iets hoger tempo.

Nog even langs de badkamer: make-up bijwerken, wat mousse in het haar, geen resten tussen de tanden? Netjes in de kleren, hakken aan. Sleutels mee? Mondmasker mee? Tickets mee?

Perfect.

Auto in, lekker met zijn vieren, kwebbelend over de film die we gaan zien en de drie eerdere films die eraan voorafgingen. Kennen we alle eindes nog? Doen dezelfde acteurs weer mee? Wie waren ook weer de andere filmsterren van de jaren negentig?

Fast forward naar een klein uur later.

Eigen oprit weer…

Read More

Zonder einde, geen begin? (over persoonlijke eindpunten en Lada's laten crashen)

Toen we jong waren, deelden mijn broer en ik een Lada Riva van 1981. Op een dag besloten we aan de in onze ogen burgerlijke Belgische maatschappij te ontsnappen en reden we naar Leningrad. Maar onze auto begaf het onderweg en snel daarna weken onze levens uiteen.

Dertig jaar later nodigde ik mijn broer uit om van België naar Sint-Petersburg te rijden, dit keer in een Lada Kopeika van 1977. Bij aankomst lieten we de auto tegen een boom op de binnenplaats van het Winterpaleis crashen, samen met de illusies van onze jeugd.

Zonder einde is er geen begin. (Francis Alÿs)

Hoe die knalgroene Lada…

Read More

Grip krijgen op je brein, deel 3. Ronja en het presentje.

Amai amai.

Over voeten in de aarde gesproken.

Het doel van dit derde stukje in mijn kleine ‘Grip op je brein’-reeks was om het rechtse voelen, alias karakter 3, alias de rechter amygdala in de kijker te zetten.

En dan graag vorige vrijdag al, had Marie-Sophie beslist, mooi volgend op de andere delen.

Helaas. Rechts voelen is juist..

Read More

Grip krijgen op je brein, deel 2. Trezeke, ijsberen en emotionele wendbaarheid.

Een goed leven, dat is er één met veel positieve emoties en zo weinig mogelijk lastige.

Toch?

Of oké, je kan niet ontkomen aan een portie woede, angst of verdriet in een mensenleven, maar met die emoties kan je niets anders doen dan ze zo snel mogelijk laten verdwijnen.

Think again.

Gevoelens zijn…

Read More

Grip krijgen op je brein, deel 1. Marie-Sophie alias het linkse denken.

Kijk wat ik laatst in een museumshop vond: een echte ‘bibliotheek-kit’ om je eigen boekenuitleen-systeem te verbeteren. Met een echte stempel! En van die mooie kleine steekkaartjes, en zo’n envelopje dat je in de flap kan kleven!

Man man man. Zo bevredigend als seks of chocolade.

Bibliotheekje spelen…

Read More

Drie manieren waarop geld wél gelukkig maakt.

Ik ben waarschijnlijk niet de enige die het zich af en toe afvraagt, tussen de oplopende rekeningen en de steeds duurdere boodschappenkar in: maakt geld nu eigenlijk gelukkig?

Het antwoord van de wetenschap? Ja en nee. Misschien. Soms.

Over dit onderwerp is al heel wat onderzocht en geschreven, en de positieve psychologie deed daar de voorbije decennia flink aan mee, maar een beter sluitend antwoord is er helaas voorlopig niet.

Wat we wél weten is…

Read More

Hier vloekt men niet. Hier schrijft men.

Mijn dochter vindt dat ik moet bloggen over het feit dat ik vanmorgen tegen een postbediende vloekte. Ze is wijs genoeg om te weten dat mij dat dwars zit. En dat schrijven altijd helpt.

Want, jawel, alweer kon ik bij de Belgische Posterijen mijn manieren niet houden.

Na de opeenstapeling van enkele COVID-positieve gezinsleden, twee afspraken die ik moest afzeggen (want ik heb dus hoogrisico-contact gehad), een file van drie kwartier onderweg naar het postkantoor (dat natuurlijk niet het postpunt in mijn buurt is, nee, zo makkelijk mag het vandaag niet zijn) en iemand die de parkeerplaats innam waar ik voor stond te wachten (ja, ik had mijn richtingaanwijzer aan) - was de loketbediende die mij de aangetekende zending voor mijn zoon niet wilde meegeven (want ik had wel zijn identiteitskaart mee maar… hij vergat het briefje te ondertekenen) er echt teveel aan.

Godverdomme.

Read More

Een miljoen kleine dingen.

De tijden waarin we buiten het gewone leven vallen, blijven taboe. We worden niet opgevoed om de winter te herkennen of om zijn onvermijdelijkheid te accepteren. Integendeel, we zien het als een vernedering, iets dat we uit beeld moeten houden om de wereld niet te shockeren. We zetten een moedig gezicht op, we rouwen privé om niemand te storen.

Maar als we elke winter behandelen als…

Read More

Dit blog is dood. Leve dit blog! (over multipotentialisme en variatie)

Buiten waait het.

Zo hard dat de merels meer op de grond dan in de lucht te vinden zijn.

Ik wil fietsen en wandelen, maar ik doe het niet. Ik blijf binnen en wacht. Misschien is dat waar stormachtige dagen voor dienen.

Will Millard, de schrijver en documentairemaker die enkele weken doorbracht bij de Korowai, een stam die nog als jager-verzamelaar in boomhuizen leeft, net zoals hun voorouders dat tienduizend jaar geleden deden, brengt dat in zijn reportage onvergetelijk in beeld.

Wat doen de Korowai in West-Papua als het regent? …

Read More

Positivoloog zijn is niet voor watjes.

Wie het gevoel heeft dat zijn leven betekenisvol is, leeft langer.

Heeft minder kans op hartaanvallen en beroertes.

Loopt minder risico op alcohol- of drugverslaving en depressie.

Heeft meer dichte vriendschappen.

Voelt meer betrokkenheid bij zijn werk en vrije tijdsactiviteiten.

Heeft betere sex. Slaapt beter.

Meer levenstevredenheid. Meer lichaamsbeweging.

Nog?

Read More